Μαρί Κιουρί

Η Μαρί Κιουρί ( ή Μαρία Κιουρί- Σκουοντόφσκα) γεννήθηκε το 1867 στην Πολωνία. Δεδομένου ότι στη γενέτειρά της οι γυναίκες απαγορευόταν να έχουν πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το 1891 μετακόμισε στο Παρίσι για να ξεκινήσει τις σπουδές της στα Μαθηματικά και Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Μετά από πολλά χρόνια έρευνας και σε συνεργασία με τον Πιερ Κιουρί και τον Ανρί Μπεκερέλ, το 1898 ανακάλυψε δύο ραδιενεργά στοιχεία. Το ένα ήταν το πολώνιο (ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της πατρίδας της) και το άλλο ήταν το ράδιο. Διεκπεραίωσε τη διδακτορική της διατριβή με τίτλο "Έρευνα στις ραδιενεργές ουσίες" και έλαβε, μαζί με τον σύζυγό της, το Νόμπελ Φυσικής για την ανακάλυψη της ραδιενέργειας. To 1906, η Μαρί Κιουρί έγινε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, ενώ το 1908, της δόθηκε έδρα μόνιμης καθηγήτριας. Στη συνέχεια, το 1911 κέρδισε το Νόμπελ Χημείας για το ερευνητικό της έργο στο πολώνιο και στο ράδιο. Υπήρξε το πρώτο άτομο που τιμήθηκε με δύο Βραβεία Νόμπελ και η μόνη γυναίκα μέχρι σήμερα που έλαβε δύο Βραβεία Νόμπελ για την συνεισφορά της στην επιστημονική κοινότητα. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Μαρί Κιουρί έδειξε ενεργά την προσφορά και την αφοσίωσή της. Συγκεκριμένα, εφοδίασε με δικά της έξοδα πολλά πολεμικά νοσοκομεία της Γαλλίας με κινητές και σταθερές μονάδες ακτινογραφίας (ακτίνες Χ). Οι “μικρές Κιουρί”, όπως ονομάστηκαν αυτές οι φορητές μονάδες, πραγματοποίησαν περισσότερο από ένα εκατομμύριο ακτινογραφίες κατά τα δύο τελευταία χρόνια του πολέμου. Μετά το τέλος του πολέμου, η Κιουρί υπήρξε ιδιαίτερα ενεργή στην εκπαίδευση γυναικών. Μάλιστα, το 1930 συμμετείχε στη δημιουργία ενός λυκείου για κορίτσια στο Παρίσι (Λύκειο Μαρί Κιουρί). Παρόλα αυτά, η μακρόχρονη έκθεση σε ραδιενεργές ουσίες οδήγησε στην επιδείνωση της υγείας της κι έτσι τελικά πέθανε το 1934 στη Γαλλία.