Ενρίκο Φέρμι

Γεννημένος το 1901 στη Ρώμη, ο Ενρίκο Φέρμι θεωρείται, μετά τον Γαλιλαίο, ο πιο σημαντικός Ιταλός φυσικός όλων των εποχών.

O Ενρίκο Φέρμι αποτελεί έναν από τους πατέρες της Πυρηνικής Φυσικής. Η έρευνα και η αφοσίωσή του στην Επιστήμη είναι άμεσα συνυφασμένες με τα γεγονότα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, θέτοντας ακόμα και σήμερα ερωτήματα για τη σύνθετη σχέση της Επιστήμης και της κοινωνίας. Αφού αποφοίτησε, ο Φέρμι αφοσιώθηκε στην έρευνα της Θεωρητικής και Πειραματικής Φυσικής, συγκεντρώνοντας γύρω του μία ομάδα νέων επιστημονικών ταλέντων η οποία σύντομα επικεντρώθηκε στη μελέτη του ατομικού πυρήνα. Για τον Φέρμι όμως, η κορύφωση της καριέρας του συμπίπτει με την απόφασή του να εγκαταλείψει την Ιταλία, η οποία πλέον σημαδευόταν από φυλετικούς νόμους. Έτσι, εκμεταλλευόμενος το ταξίδι του για την παραλαβή του Βραβείου Νόμπελ στη Σουηδία, κατευθύνθηκε στη Κοπεγχάγη από όπου και απέπλευσε τελικά για τη Νέα Υόρκη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφιέρωσε την έρευνά του στη σχάση πυρήνων και στην ανάπτυξη του πρώτου πυρηνικού αντιδραστήρα. Εντάχθηκε έτσι στο “Πρόγραμμα Μανχάταν”, το ερευνητικό έργο του οποίου οδήγησε στην κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η χρήση πυρηνικής ενέργειας για πολεμικούς σκοπούς απαγορεύτηκε. Τα επόμενα χρόνια, ο Φέρμι επικεντρώθηκε στη μελέτη των Στοιχειωδών Σωματιδίων. Αξιοσημείωτη είναι βέβαια και η κατασκευή του διαστημικού τηλεσκοπίου Φέρμι. Πρόκειται για ένα ισχυρό αστρονομικό τηλεσκόπιο ακτίνων - γ, κατασκευασμένο από τη ΝΑSA, με σκοπό την εξερεύνηση φαινομένων υψηλής ενέργειας.