Θεόφραστος

Σπούδασε στην Αθήνα υπό την επίβλεψη του Αριστοτέλη. Μάλιστα, έγινε ο διάδοχός του στην Περιπατητική Σχολή -φιλοσοφική σχολή που ίδρυσε ο Αριστοτέλης- όταν αναγκάστηκε να αφυπηρετήσει το 323 π.Χ.. Υπό τον Θεόφραστο, οι εγγραφές των μελών στη Σχολή αυξήθηκαν ραγδαία.

Ο Θεόφραστος υπήρξε από τους λίγους μαθητές του Αριστοτέλη που υιοθέτησαν πλήρως τη φιλοσοφία του, σε τομείς όπως η Ηθική, Πολιτική, Φυσική, Φυσιολογία, Βοτανική, Ιστορία του πολιτισμού κ.ά. Η γενική του επιστημονική τάση ήταν η συστηματική ένωση αυτών των θεμάτων, μειώνοντας τις έντονες επιρροές από το πλατωνικό ή αριστοτελικό στοιχείο. Από τα λίγα σωζόμενα έργα του, τα σημαντικότερα είναι το Περί Φυτών Ιστορία και Περί Φυτών Αιτιών τα οποία περιλαμβάνουν εννέα (9) και έξι (6) βιβλία αντίστοιχα. Μεταξύ άλλων έργων του Θεόφραστου είναι και το Φυσικών δόξα.

Στις διδασκαλίες του περί Ηθικής (γνωστές λόγω των επιθέσεων που δέχθηκαν από τους Στωικούς Φιλοσόφους), ο Θεόφραστος επανέλαβε την έννοια του Αριστοτέλη σχετικά με την πληθώρα διαφορετικών αγαθών, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα τα αντίστοιχα ελαττώματά τους. Επιπλέον, έδωσε ορισμένο βάρος και στα εξωτερικά αγαθά, τα οποία εκείνη την εποχή οι Στωικοί θεωρούσαν επιπλέον πολυ΄τελεια για την ανθρώπινη ζωή.