Λάζαρο Σπαλαντζάνι

Γεννημένος στην Ιταλία το 1729, ήταν ένας από τους θεμελιωτές της Πειραματικής Βιολογίας. Από την αρχαιότητα, ήταν ευρέως αποδεκτό πως η προέλευση των ζωντανών οργανισμών μπορεί να προκύψει και από μη έμβια ύλη (αβιογένεση). Το 1745, ο Άγγλος βιολόγος Τζον Νίντχαμ, θέλοντας να υποστηρίξει την παραπάνω θεωρία, πρότεινε το εξής πείραμα: αφού ένα δείγμα ζωμού κρέατος βράστηκε και συλλέχθηκε σε σφραγισμένα δοχεία, παρατηρήθηκε η παρουσία αναπτυσσόμενων μικροοργανισμών. Ο Σπαλαντζάνι δεν πείστηκε από τη μελέτη, υποστηρίζοντας ότι τα μικρόβια είχαν εισχωρήσει στο ζωμό από τον αέρα και μπορούσαν να σκοτωθούν κατά το βρασμό. Μάλιστα, απέδειξε την άποψή του, επαναλαμβάνοντας το πείραμα. Αυτή τη φορά ο ζωμός διατηρούνταν καθ’ όλη τη διάρκεια (πριν και μετά το βρασμό) σε συνθήκες κενού. Το πειραματικό αποτέλεσμα ήταν ότι, αυτή τη φορά, δεν αναπτύχθηκαν μικροοργανισμοί στο δείγμα ζωμού. Η Θεωρία της Αυθόρμητης Προέλευσης Οργανισμών διαψεύστηκε οριστικά, το 1859, χάρη στη μελέτη του Γάλλου Λουί Παστέρ. Ο Σπαλαντζάνι κατάφερε επίσης να αποδείξει πως διάφοροι μικροοργανισμοί -μέσω του αέρα- μπορούν να γεννηθούν σε χαλασμένα τρόφιμα, αρκεί η θερμοκρασία να είναι αρκετά υψηλή ώστε να δημιουργηθεί ζωή. Επιπλέον, συνέβαλε σημαντικά στις μελέτες για την κυκλοφορία του αίματος και του πεπτικού συστήματος, ερευνώντας την ύπαρξη γαστρικών υγρών μέσω προσωπικών δειγμάτων. Αναφορικά με την αναπνοή, μετά τους Lavoisier και Lagrange, ανακάλυψε πως ολόκληρο το σώμα συμμετέχει στη διαδικασία καύσης και αναγωγής του οξυγόνου σε διοξείδιο του άνθρακα (διαδικασία αναπνοής). Παραδόξως, έμεινε γνωστός και ως ο θεωρητικός πρόδρομος της τεχνητής γονιμοποίησης, καθώς ήταν ο πρώτος που εξέτασε εργαστηριακά τα σπερματοζωάρια ζώων.