Γαλιλαίος Γαλιλέι
Ιταλός φυσικός και αστρονόμος της Αναγέννησης, ο οποίος εφηύρε το τηλεσκόπιο. Η εφεύρεσή του εμπλούτισε τις παρατηρήσεις του και του έδωσε την ευκαιρία να επιβεβαιώσει ότι η Γη πράγματι περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο.
Ο Γαλιλαίος γεννήθηκε στην Πίζα το 1564. Σε ηλικία 17 ετών, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Ιατρική, τις οποίες ΄΄όμως σύντομα εγκατέλειψε. Ο δάσκαλος ζωγραφικής του ήταν εκείνος που γέννησε το ενδιαφέρον του Γαλιλαίου για διάφορους κλάδους θετικών επιστημών, όπως των Μαθηματικών, Φυσικής και Αστρονομίας. Το 1592, έγινε καθηγητής Μαθηματικών στην Πάντοβα (πόλη της Ιταλίας) ενώ παράλληλα, για να συμπληρώνει το εισόδημά του, έφτιαχνε διάφορα όργανα πλοήγησης και πυξίδες. Ο Γαλιλαίος άρχισε να μελετά την πτώση των σωμάτων από το 1597. Έτσι, το φθινόπωρο του 1602 οδηγήθηκε και στη διατύπωση του αντίστοιχου μαθηματικού νόμου. Η ζωή του επιστήμονα πήρε άλλη τροπή το 1609, όταν έμαθε για την ύπαρξη του τηλεσκοπίου, ενός αντικειμένου που τότε χρησιμοποιούνταν περισσότερο ως παιχνίδι παρά ως όργανο παρατήρησης. Ο Γαλιλαίος, χρησιμοποιώντας έναν αποκλίνοντα φακό, προσάρμοσε το τηλεσκόπιο για αστρονομικούς σκοπούς, τελειοποιώντας το ως όργανο παρατήρησης: το τηλεσκόπιο μεγεθύνθηκε έως και 30 φορές. Στρέφοντάς το προς τον ουρανό, ανακάλυψε ότι ο Γαλαξίας μας (Milky Way) αποτελείται από πολλά -αόρατα στο γυμνό μάτι- αστέρια. Επιπλέον, παρατήρησε ότι τέσσερα σώματα περιστρέφονται γύρω από τον Δία, αποτελώντας φυσικούς δορυφόρους του πλανήτη. Τα τέσσερα αυτά σώματα έμειναν γνωστά και ως Δορυφόροι Γαλιλαίου. Στη συνέχεια των ερευνών του, ανακάλυψε το φαινόμενο των ηλιακών κηλίδων, αποδεικνύοντας έτσι ότι ο Ήλιος έχει σχηματικές ατέλειες. Έπειτα, ενεπλάκη σε επιστημονικές και θρησκευτικές διαμάχες, υποστηρίζοντας ότι οι πλανήτες και τα υπόλοιπα ουράνια σώματα περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο (αστρονομικό μοντέλο του ηλιοκεντρισμού) καθώς και ότι η Γη γυρίζει. Η Εκκλησία απαγόρευσε στον Γαλιλαίο να διδάξει αυτές τις ιδέες με κάθε μέσο. Το 1632, ο επιστήμονας έκδωσε το βιβλίο του "Διάλογος Γύρω από τα Δύο Σημαντικότερα Κοσμικά Συστήματα”, στο οποίο παρουσιάζει μία “απόδειξη” της κίνησης της Γης και το οποίο προκάλεσε την αντίδραση της Εκκλησίας. Το 1633, ο Γαλιλαίος κλήθηκε να εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου της Ιεράς Εξέτασης. Ο Γαλιλαίος τελικά συμφώνησε στο να αποκηρύξει τις ιδέες του, δεχόμενος την ποινή του κατ’ οίκον περιορισμού στο Αρτσέτρι. Κατά τη φυλάκισή του, έγραψε το σημαντικότερο έργο του “Δύο Νέες Επιστήμες”, το οποίο και δημοσιεύθηκε στην Ολλανδία (1638). Λίγα χρόνια αργότερα, το 1642, ο Γαλιλαίος πεθαίνει.