Μισέλ Ωντέν

Η Μισέλ Ωντέν γεννήθηκε το 1954 στο Αλγέρι. Μετά την αποφοίτησή της από το Διεθνές Πανεπιστήμιο Εμιράτων (ENS), ξεκίνησε να διδάξει στο Ινστιτούτο Προηγμένης Μαθηματικής Έρευνας (IRMA) στο Στρασβούργο το 1987. Το ερευνητικό της έργο επικεντρώνεται στη συμπλεκτική γεωμετρία και τα δυναμικά συστήματα, τα οποία συχνά χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν και να μοντελοποιήσουν την κίνηση σωμάτων. Κατά το 1990 και 1991, ήταν πρόεδρος του συλλόγου Γυναίκες και Μαθηματικά. Το 2008, κυκλοφόρησε το βιβλίο της Σουβενίρ από τη Σοφία Κοβαλέβσκαγια (Souvenir sur Sofia Kovalevskaya), περιγράφοντας το εξαιρετικό ταξίδι ενός μαθηματικού του 19ου αιώνα. Μετά από αυτό το έργο, στο οποίο ανέμειξε τη Λογοτεχνία και τα Μαθηματικά, ήρθε σε επαφή με τη διεθνή λογοτεχνική ομάδα OULiPo (L'Ouvroir de littérature potentielle, “εργαστήριο δυνητικής λογοτεχνίας”), στην οποία και εντάχθηκε το 2009. Προσπαθώντας να σπάσει τα όρια μεταξύ επιστήμης και πολιτισμού, συνεχίζει το 2016 τη συγγραφή του μυθιστορήματος Φόρμουλα του Στόουκς (La formule de Stokes, roman). Τα παραπάνω έργα της υιοθετούν στοιχεία Μαθηματικών, Ιστορίας και Λογοτεχνίας. Η ιστορική διάσταση είναι επίσης εμφανής σε πολλές από τις ιστορίες και τα μυθιστορήματα που έχει δημοσιεύσει. To 2013, έγραψε το έργο Μία σύντομη ζωή (Une vie brève), ένα πιο προσωπικό βιβλίο για την ιστορία του πατέρας της, ο οποίος πέθανε υπό βασανιστήρια στην Αλγερία το 1957. Εξοργισμένη και αναζητώντας την αλήθεια, το 2009 αρνήθηκε το γαλλικό τιμητικό έπαινο του Λεγεώνα της Τιμής (πολιτικός και στρατιωτικός έπαινος που τιμά μεγάλες προσωπικότητες) που απονεμήθηκε στον νεκρό. Στο βιβλίο της Δεσποινίς Haas (Mademoiselle Haas, 2016), ασχολείται με αρκετές γυναίκες που έρχονται αντιμέτωπες με τη δύσκολη ιστορία της δεκαετίας του 1930. Το 2016, στο προσωπικό της ιστολόγιο, παραθέτει ένα χρονικό της Κομμούνας του Παρισιού, δίνοντας έμφαση στους άγνωστους ανθρώπους και στους αφανείς ήρωες που έγραψαν ιστορία. Πιο συγκεκριμένα, έχει συγκεντρώσει τα γραπτά του γνωστού Κομμουνάρου Εζέν Βαρλέν (βιβλιοδέτη εργάτη) καθώς και τις επιστολές της νοσοκόμας Αλίξ Παγιέν.